Istorijat

Pravne norme iz oblasti prekršajnog prava nalazimo još u rimskom privatnom pravu. Takve norme su se donosile za čuvanje javnog reda i mira, protiv nasilja, samovolje, smetanja poseda i sl. Donosio ih je Kurilski edil, koji je bio šef policije i imao je, između ostalog, zadatak da osigura red na trgovima, pijacama i drugim javnim mestima. Stupanjem na dužnost Kurilski edil je izdavao proglas o tome kako će pojedine slučajeve rešavati koji dođu kod njega. Ove pravne norme nazivane su edikti i za njih je bio postupak brži i sa mnogo manje formalnosti, nego što je bio u krivičnom i građanskom postupku.

U staroj Jugoslaviji prekršaji su bili predmet krivičnog prava, a samo na teritoriji Vojvodine važio je poseban Zakon o prekršajima koji je donet 1879. godine, za vreme Ugarske. Desetog juna 1926. godine napravljen je projekat Zakona o istupima za kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca (Uvodne odredbe 1. Istupi su ona krivična dela, za koja zakon propisuje zatvor od trideset dana ili novčanu kaznu do devet stotina dinara.)

Krivični zakon koji je donet 1929. godine nije predvideo prekršaje, jer je iste trebalo da reguliše gore pomenuti Zakon, za koji je bio pripremljen prednacrt, međutim nije došlo do donošenja tog zakona.

Osnovni Zakon o prekršajima u FNRJ donet je 1947. godine. On je kao savezni zakon, potpuno uredio osnovne institute prekršaja: uslove i osnove prekršajne odgovornosti, prekršajne kazne, zastarelost, organizaciju i nadležnost prekršajnih organa, prekršajni postupak, kao i ostale odredbe, uključujući i izvršenje rešenja o prekršajima.

Novi Osnovni Zakon o prekršajima donet je 1951. godine u formi prečišćenog teksta, dok su izmene i dopune Osnovnog Zakona o prekršajima izvršene 1965. godine i sadrže bitne novine u pogledu sistema prekršajnog postupka. Za vođenje prekršajnog postupka nadležan je Opštinski sudija za prekršaje, a u drugom stepenu nadležno je Sresko veće za prekršaje, ako zakonom nije određeno da u drugom stepenu vodi postupak Republičko veće za prekršaje. Značajne novine sastoje se i u tome što se okrivljenom dozvoljava da u prekršajnom postupku može uzeti branioca, a uveden je i pravni institut sudske zaštite i insititut obnove postupka.

U vremenu od 1972. do 1974. godine nastupio je period donošenja republičkih i pokrajinskih Zakona o prekršajima. Kao i u većini drugih oblasti i u oblasti prekršaja dobili smo 9 zakonodavnih područja, koja se uređuju saveznim, republičkim i pokrajinskim zakonima.

U SR Srbiji, van pokrajina, u prvom stepenu prekršajni postupak vode sudije za prekršaje, odnosno Gradski sudija za prekršaje grada Beograda, a u drugom stepenu Gradsko veće za prekršaje grada Beograda, odnosno veća za prekršaje koja su locirana u sedištima međuopštinskih regionalnih zajednica. U SAP Kosovo konstituisani su sudovi za prekršaje, dok u SAP Vojvodini u prvom stepenu postupak vode sudije za prekršaje, a u drugom stepenu pokrajinsko Veće za prekršaje.

Konačno, 2005.godine donet je novi Zakon o prekršajima, objavljen u "Službenom glasniku RS", broj 101 od 25.11.2005. godine, koji je nakon više odlaganja počeo da se primenjuje 01.01.2010. godine. Ustanovljavanjem posebnih prekršajnih sudova i prevođenjem sudija za prekršaje iz upravne sfere u pravosudni sistem, Zakonom o sudijama, Zakonom o uređenju sudova i Zakonom o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava ("Sl. glasnik RS" br. 116/08) rešeno je jedno od najvažnijih i najkontroverznijih pitanja našeg prekršajnog prava i time je udovoljeno ustavnopravnom i međunarodnopravnom zahtevu da o pravima i dužnostima građana, posebno o njihovom kažnjavanju može konačno da odlučuje samo sud.

Preuzeto sa internet prezentacije Prekršajnog apelacionog suda.